Explanation

عبارت: پورھئي ۾ انسان جي عظمت لڪيل آهي. پوري دنيا ۾ ھٿ جي پورھئي کي وڏي قدر جي نگاھ سان ڏٺو وڃي ٿو. پورھئي جو مطلب آھي پنھنجي ھٿن سان ڪم ڪرڻ. جيڪو انسان پورھئي کان نٽائي ۽ سستي ڪري ٿو، اھو سدائين ٻين جو محتاج رھي ٿو. اھڙو ماڻهو پنهنجي اوڙي پاڙي ۽ قوم تي بار ھوندو آھي

اسان جي نبي سڳوري صہ پگھر جي پورھئي کي رزق حلال چيو آھي. نبي سڳوري صہ جن پورھيت لاءِ فرمايو آھي تہ پورھيت الله جو دوست آھي. پاڻ سڳورن صہ وٽ پورھيتن جو ايترو تہ مان آھي جو پاڻ صہ فرمائين ٿا ته سڀ کان پاڪ لقمو اھو آھي جو پاڻ پنھنجي ھٿن سان ڪمائي کائجي. پاڻ ڪريم صه جن سموري امت جا اڳواڻ ھئا پر پنھنجو ڪم پاڻ ڪندا ھئا. جڏهن ھجرت ڪري مديني منوره آيا ۽ مسجد نبوي جي اڏاوت ٿي رھي ھئي تي پاڻ اصحابن سان گڏ پورھيو ڪيائون. کين ھٿ جي پورھئي لاءِ ايتري ته عزت ھوندي ھئي جو گھر ۾ ٻارڻ لاءِ ڪاٺيون بہ پاڻ ڪري ايندا آهن. خندق جي جنگ ۾ جڏهن مديني منوره جي ٻاھران ماھي کوٽي پئي وئي ته پاڻ به ان کوٽائيءَ ۾ حصو ورتائون

ھي عبارت ڪھڙي صنف سان واسطو رکي ٿي؟

مضمون

ھن عبارت مان حرف جر چونڊيو؟

۾

ھن عبارت جي آخري جملي ۾ لفظ 'بہ' استعمال ٿيل آھي، توهان اھو ٻڌايو ته اھو لفظ وياڪرڻ (گرامر) جي اصولن موجب ڪھڙي حيثيت رکي ٿو؟

فعل

ھن عبارت جو پھریون جملو فعل جي ڪھڙي صورت ظاهر ڪري ٿو؟

فعل اڪرترڪ

مٿي ڏنل عبارت جو سڀني کان وڌيڪ چٽو پھلو ڪھڙو آھي؟

سماجي قدر